Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
naciągacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto naciąga, oszukuje; oszust» Okazał się pospolitym naciągaczem … Słownik języka polskiego
nabieracz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oszust, kłamca, naciągacz wyłudzający coś od innych ludzi, narażający kogoś na straty materialne; naciągacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Afera z nabieraczami ubezpieczeniowymi. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabieracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto oszukuje, zwodzi, wyłudza co od kogoś, narażając na straty; naciągacz» … Słownik języka polskiego
naciągaczka — ż III, CMs. naciągaczkaczce; lm D. naciągaczkaczek forma ż. od naciągacz … Słownik języka polskiego
kanciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek dopuszczający się oszustw, naciągający innych; oszust, naciągacz, krętacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dał się nabrać sprytnemu kanciarzowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
